رئیس مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان ایران در پنل اقتصاد هوشمند که در سومین نمایشگاه شهر هوشمند ایران برگزار شد، با تاکید بر قانون جهش تولید دانش‌بنیان به بیان چالش‌هایی در خصوص عدم تحقق شهر هوشمند در کشور پرداخت.

افشین کلاهی پیرامون قانون جهش تولید دانش‌بنیان و فرصت‌هایی که این قانون برای دانش‌بنیان‌ها ایجاد کرده است، با بیان اینکه بخشی از این قانون مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی مانند شهرداری‌ها را هم شامل می‌شود، گفت: طبق تبصره ماده یک این قانون به مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی اجازه داده می‌شود که سالانه بخشی از درآمد و یا امکانات خود را برای تکمیل زنجیره ارزش و تولید اقلام راهبردی اولویت‌دار، از طریق قرارداد مشارکت و همکاری با شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان و واحدهای فناور مستقر در مراکز رشد و پارک‌های علم و فناوری، سرمایه گذاری و هزینه کند.

وی در ادامه به بند ب ماده چهار قانون مذکور اشاره کرده و گفت: در این قانون آمده است: دستگاه‌های اجرائی، بانک‌ها و مؤسسات مالی اعتباری غیربانکی و شرکت‌ها و مؤسسات تابعه و وابسته به نهادهای عمومی غیردولتی، نهادهای انقلاب اسلامی و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، مجازند ضمانتنامه‌های صادره توسط صندوق نوآوری و شکوفایی و صندوق‌های غیردولتی پژوهش و فناوری را بپذیرند که به نظر برسد این مورد بتواند مشکل موجود در قراردادها و مناقصات را برای شرکت‌های دانش‌بنیان و کسب‌وکارها مرتفع کند.

کلاهی در ادامه صحبت‌هایش راجع به بند پ ماده 10 این قانون گفت: طبق این ماده پس از ورود سرمایه‌گذار خصوصی به یک مصداق خاص اقدامات وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی در تأمین زنجیره ارزش و تولید اقلام، نباید موجبات رقابت با شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان و واحدهای فناور مستقر در مراکز رشد و پارک‌های علم و فناوری را فراهم آورد.

وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد این بند چندان به ذائقه حاکمیت خوش نیاید. چراکه، تاحد زیادی جلوی فعالیت شرکت‌های وابسته که حول و حوش شهرداری‌ها فعالیت می‌کنند را گرفته و شرایط را برای رقابت سایرین فراهم می‌کند.

فاصله زیادی با تحقق شهرهای هوشمند داریم

کلاهی در ادامه صحبت‌هایش با بیان این فاصله زیادی در تحقق شهر هوشمند وجود دارد، گفت: دولت‌ها وشهرها همواره در مواجهه با شهر هوشمند به دنبال این هستند که سبکی ایجاد کرده و زیرساخت اجرا کنند که البته رویکرد خوبی است، اما باید در نظر بگیریم که کل این فرآیند پروژه محور است.

رئیس مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان ایران اظهار کرد: این در حالیست که در تعریف شهر هوشمند سه عنصر مردم، کسب‌وکارها و زیرساخت‌ها حائز اهمیت هستند. به عنوان مثال، سنگاپور که یکی از کشورهای موفق در این حوزه است با این شعار که فناوری هدف نیست، بلکه هدف این است که با استفاده از فناوری خدمت بهترب برای مردم و کسب‌وکارهای شهری به وجود بیاوریم.

کلاهی بیان کرد: بنابراین، هوشمندسازی به معنای محدود کردن کسب‌وکارها نیست، بلکه فناوری باید برای فناوری و نوآوری باید برای نوآوری باشد. هدف غایی باید افزایش بهره‌وری، سرعت، کیفیت و تاب‌آوری برای مردم باشد. تا زمانی‌که این سه عنصر در کنار یکدیگر قرار نگیرند، شهر هوشمند محقق نمی‌شود.

وی عنوان کرد: در حال حاضر شاهد آن هستیم که نهاد حاکمیتی قوانینی را وضع می‌کند که مردم و کسب‌وکارها هیچ دخالتی در آن ندارند، این در حالیست که استفاده کنندگان خدمات مردم هستند و باید رصد شود که آیا مردم این تغییرات را می‌خواهند و سپس بر مبنای آن و جمع‌آوری اطلاعات موجود اقدامی صورت گیرد. سپس باید بر اساس منابع و اطلاعات موجود، بودجه تعیین و مقررات وضع شود. این در حالیست که در کشور ما چرخه برعکس طی می‌شود و به همین دلیل آنگونه که باید نتیجه‌ای از فعالیت‌هایمان حاصل نمی‌شود.

تاریخ انتشار: 1401/04/14